Pożegnanie przedszkola

Jakiś etap się skończył.
wpierw były trzy lata oczekiwania na pierwsze przedszkolne zabawy, potem cztery lata w przedszkolu, teraz pożegnanie - idziesz do szkoły.

było naprawdę pięknie i jak widać poniżej...wzruszająco

Trzeba przyznać że siostry znów pokazały klasę. Występy, śpiew, deklamacje, tańce (nawet poloneza odtańczyli) - miały być jeszcze pokazy umiejętności, ale Pani Nela ("cywilna" nauczycielka) mówiła coś o "obsunięciu" się niektórych dzieci wobec innych w czytaniu i że tego nie zrobi - moim zdaniem głupota - nie ma chyba lepszego motywatora dla rodziców niż porównanie ich dziecka do innych - a była pu temu okazja. Nikt nie twierdzi że po zerówce dzieciaki mają czytać płynnie i biegle, ale skoro niektóre dzieci mają z tym problem a inne nie, to dla rodziców już jest to jakiś punkt do poprawienia na przyszłość. Tym bardziej że do Sióstr raczej nie posyłają swoich pociech rodzice obojętni na ich wyniki i pozycję społeczną.

Ale trudno taka decyzja zapadła. Mikołaj czyta świetnie (w końcu w kulcie książki i słowa pisanego jest wychowany), musimy pracować nad jego charakterem i zachowaniami, ale jeśli idzie o naukę jest bardziej niż OK!

A na koniec rozdanie dyplomików, upominków i wspólne pamiątkowe zdjęcia

A to co ?


A to...kontynuacja!
Mikołaj kończy - Miłosz zaczyna,
Tak więc nasza rodzinna przygoda z sistrami których zawołaniem jest
Serce przy Bogu, ręce przy pracy - trwa nadal.